τίνω [Et. iz τίνϝω, gl. τίω. – Obl. fut. τείσω, -ομαι, aor. ἔτεισα, pf. τέτεικα, aor. pass. ἐτείσθην; ep. aor. 2 cj. pl. τῑ́σετε, aor. med. cj. 1 pl. τῑσόμεσθα, opt. 3 pl. τῑσαίατο]. 1. act. plačam, poplačam τί; a) trpim ali plačujem kazen NT, delam komu pokoro za kaj, pokorim se τί, τινί, τινός za kaj; b) poplačam, povračujem δάκρυα βέλεσσιν, ζωάγρια, μισθόν. 2. med. dam si plačati; kaznujem, strahujem, maščujem se, osvetim se τινά, τί; τινός zaradi česa; τινὰ ὑπέρ τινος nad kom zaradi koga, τινί s čim.
Dostopnost
Dostopnost