φιλέω [fut. φιλήσω, aor. ἐφίλησα itd., med. fut. φιλήσομαι (tudi pas. pom.) adi. verb. φιλητέος; ep. praes. cj. 3 sg. φιλέῃσι, inf. φιλήμεναι, impf. φίλεον, iter. φιλέεσκε, fut. inf. φιλησέμεν, aor. act. φίλησα, med. (ἐ) φίλατο, imp. φῖλαι, pt. φιλάμενος, pass. 3 pl. φίληθεν; dor. pr. 3 pl. φιλέωντι] I. act. 1. ljubim, imam rad, τινά sem komu naklonjen, izkazujem komu ljubav φιλότητα. 2. a) ljubeznivo ravnam s kom, ljubeznivo sprejemam, prijazno pogostim; b) τῷ στόματι poljubljam, ljubkujem, božam τινά, τί. 3. o stvareh: odobravam ἔργα, rad gledam, rad imam, rad delam, sem navajen kaj delati; pogosto se prevaja z "rad", "navadno"; n. pr. φιλέει γίγνεσθαι rado pride do česa (se zgodi), ὅπερ φιλεῖ kar se navadno dogaja, kar je običajno. II. med. (ἐφιλάμην) brigam se, skrbim za τινά, περὶ πάντων.