maar1 prisl.
1. samo, le, zgolj
○ Ik heb maar één wens. Imam samo eno željo.
○ We konden alleen maar nog huilen. Lahko smo le še jokali.
○ Was ik maar niet getrouwd. Ko se le ne bi poročil.
2. kar
○ Wat wil je drinken? Zeg het maar. Kaj boš pil? Kar povej.
○ Die vrouw bleef maar praten. Ženska je kar govorila in govorila.
○ Zal ik iets voor je koken? — Laat maar, ik heb geen honger. Naj ti kaj skuham? — Ni treba, nisem lačen.