nuchter1 prid.
1. razumen; razsoden, trezen; stvaren
○ met een nuchter verstand s trezno glavo
○ Dat was een nuchtere opmerking. Ta pripomba je bila na mestu.
2. tešč
○ Sommige medicijnen moet je op de nuchtere maag innemen. Nekatera zdravila moraš jemati na prazen želodec.
Dostopnost
Dostopnost