spoprijéti se -prímem se dov., spoprijél se; nam. spoprijét se in spoprijèt se (ẹ́ í)
1. nav. ekspr. spopasti se:fantje so se spoprijeli; spoprijel se je s sošolcem / vojski sta se spoprijeli; na meji so se spet spoprijeli / javno sta se spoprijela zaradi zemlje
2. nav. ekspr., s širokim pomenskim obsegom, v zvezi s s, zprizadevati si rešiti, odpraviti kaj težavnega, neprijetnega:spoprijeti se s problemom, težavami / spoprijeti se z delom; spoprijeti se z matematiko; gasilci so se spoprijeli z ognjem so začeli gasiti; alpinisti so se spoprijeli s steno so začeli plezati po steni; že kot otrok se je moral spoprijeti s težkim življenjem
3. star. prijeti drug drugega za roke:dekleta so se spoprijela v kolo / spoprijeti se za roke