prestopíti in prestópiti -im dov. prestópljen -a; drugo gl. stopiti2 (í/ȋ/ọ́ ọ̑) kaj ~ jarek; ~ mejo; redk.: ~ pooblastila preseči: ~ zakon prekršiti: prestopiti k/h komu/čemu ~ k drugemu klubu prestopiti v kaj ~ ~ drugo vero
prestopíti se in prestópiti se -im se (í/ȋ/ọ́ ọ̑) previdno se prestopiti