glȃsnica f. 1) das Lautzeichen, Cig., Jan.; — 2) = samoglasnik, Cig., Jan.; — 3) (luknje) glasnice, Schallöcher, Cig. (T.); — 4) glasníca, die Verkünderin, Bes. 



Vir: Slovensko-nemški slovar - Maks Pleteršnik

Komentiraj slovarski sestavek