neháti -ȃm, nav.: nę̑hati, -am, vb. pf. 1) aufhören; n. delati; nehaj me zmerjati; dež, zima neha; kreg, vojska neha; vse bo enkrat nehalo; — ablassen: n. od dela, Ravn.-Mik.; n. od greha, Cig., Jsvkr.; — 2) = pustiti, lassen: n. kaj, Kor.-Cig., Jan., ogr.; ne neham vas sirote, ogr.-Valj. (Rad); nehaj me! = pusti me! Krn-Erj. (Torb.), Rez.-Baud.; Naj se oglasi al' neha, Npes.-Mik.; — = odpustiti: ves strašni dolg mu je nehal, Ravn.