opuščénje n. 1) die Verwüstung, C.; opuščenjè, ogr.-Valj. (Rad); — 2) die Auflassung, Cig., Jan.; — 3) die Unterlassung, Cig., Jan.; greh po opuščenju, eine Unterlassungssünde, Cig.; dejanje ali opuščenje, DZkr. 



Vir: Slovensko-nemški slovar - Maks Pleteršnik

Komentiraj slovarski sestavek