pomȋn m. 1) die Erinnerung, C.; — pomina vreden, merkwürdig, Cig., Jan.; — 2) die Erwähnung, C.; — 3) na pọ̑min se imeti, sich inacht nehmen, C., Jap. (Prid.); pogl. pomen 2). 



Vir: Slovensko-nemški slovar - Maks Pleteršnik

Komentiraj slovarski sestavek