pristȃvək -vka, m. 1) das Angesetzte, Cig.; das Zusetzbrett (im Bienenkorbe), C.; — die Anstückung, der Anschieber (z. B. an einem Tische), Cig.; — 2) der schriftliche o. mündliche Beisatz; die Clausel; naznanja se vam s tem pristavkom (mit dem Bedeuten), Cig., C.; — 3) die Opposition (gramm.), Cig., Jan.; — 4) = zaženilo, die Widerlage, BlKr. 



Vir: Slovensko-nemški slovar - Maks Pleteršnik

Komentiraj slovarski sestavek