sklę́kati -kam, -čem, vb. impf. ad sklekniti; 1) wanken, ogr.-M., C.; wackeln: miza skleče, C.; — hinken, vzhŠt.-C.; — Fehltritte machen, C.; — 2) zusammensinken, zusammenstürzen, C. 



Vir: Slovensko-nemški slovar - Maks Pleteršnik

Komentiraj slovarski sestavek