zasẹdẹ́ti -ím, vb. pf. 1) sitzend bedecken: Komaj tol'k' oplela, kar je s svojo kiklo zasedela! Npes.-K.; — 2) versitzen: čas z.; — durch Sitzen starr, stumpf werden lassen: z. si nogo, Levst. (M.); — 3) z. se, zu lange sitzen; sich starr sitzen, Z.; durch Sitzen unpass werden, Cig.; — 4) z., haften bleiben: cmok mu zasedi na jeziku, Glas. 



Vir: Slovensko-nemški slovar - Maks Pleteršnik

Komentiraj slovarski sestavek