elektrón -a m
● a FIZ. atomov elementarni delec z najmanjšo elektrino
Angl.: electron
Nem.: Elektron n
elektron udari v
Angl.: electron strikes
Nem.: Elektron prallt auf
izbiti elektron
Angl.: eject the electron
Nem.: ausstoßen das Elektron
oddati elektron
Angl.: emit the electron
Nem.: ausstrahlen das Elektron
prost elektron
Angl.: free electron
Nem.: freies Elektron
razpršeni odbiti elektron > povratno sipani elektron
povratno sipani elektron
Angl.: back scattered electron, BSE
Nem.: Rückstreuelektron n
sekundarni elektron
Angl.: secondary electron
Nem.: Sekundärelektron n
uklon elektronov, sin. elektronska difrakcija
KEM. valenčni elektron
Angl.: valence electron
Nem.: Valenzelektron n
FIZ. vrteči se elektron
Angl.: spinning electron
Nem.: Kreiselektron n
zunanji elektron elektron na zunanji obli
Angl.: outer shell electron
Nem.: Außenelektron n
● b magnezijeva zlitina z Al, Zn in Mn
Angl.: elektron
Nem.: Elektron n, Elektronmetall n
Glej:
→ elektrónski